Lambretta
Bij de motorisering van de Gemeentepolitie Rotterdam heeft het aan verschillende typen voor verschillende taken niet gelegen. Waar voor de voor het doorsnee afdelingspersoneel de DCR fiets standaard was, werden voor de bodes en de wijkagenten Solexen en Berrini’s aangeschaft.
In 1962 kwamen daar voor de Rayonagenten Lambrettascooters ter beschikking.
Ze werden bij de bekende Rotterdamse Fiatdealer Broedelet aangeschaft á f. 1620,-
Na vijf gebruiks jaren werden ze afgestoten aan voor Beheer Dienst Motorvoertuigen bekende afnemers. Politie personeel kon dan bij die afnemers zo’n exemplaar aanschaffen.
Dat gebeurde met de UR-21-28. In de loop der jaren door 3 collega’s. Door de respectievelijke gebruikers werd hij wel gemodificeerd met een buddyseat en bagagerek. Uiteindelijk kwam de Lambretta in het bezit van collega Peet, die hem uiteindelijk 46 jaar in zijn garage bewaarde met het oog op er Ooit wat mee te doen. Peet voegde er een letter bij en het werd Nooit.
Na zijn verhuizing bleef de Lambretta in zijn garage elders.
Wat doe je na 46 jaar bij het opzeggen van de garage met de inhoud o.a. de Lambretta?
Peet zocht contact met de Lambrettaclub, maar kreeg een heldere ingeving. De Stichting C10, niet ongenegen het rijdend erfgoed van de Politie Rotterdam te bewaren. Peet schonk de Lambretta aan de Stichting C10.
En zo is het gegaan. Ik haalde de scooter op en Peet duwde hem eigenhandig op de motortrailer.
De wasplaats ontdeed de Lambretta van 46 jaar stof en nu staat hij in hal 64 bij de Stichting C10 nostalgisch te zijn.
Aan de praat krijgen is er nog niet bij, maar je weet het nooit
Bram Verhoeff