Hoewel ik bij het AT gewend was om instappen te doen, deed zich in maart 2022 het feit voor om een uitstapje te maken.
Dit kwam voort uit een uitnodiging van de École Nationele de Police France. De plek waar de École gevestigd is,is Rouen. Het was echter, zoals bij de instappen ook bij dit ”uitstapje” noodzakelijk enige overdenking te doen gelden.
De uitnodiging aan de Stichting C 10 om met historische voertuigen deel te nemen aan een tweetal open dagen eind september 2022 en tevens of de mogelijkheid bestond om met een recent politievoertuig ten tonele te verschijnen.
De overdenking betrof in eerste instantie de afstand 500 km…. Hoe komen we daar en ook weer terug.
De tweede overdenking, recent politievoertuig. We hebben een Volvo V70 uit 2015 in ons licht gezien, redelijk recent. Maar de bemanning spreekt over een andere tijd.
Na de recentelijke samenwerking met 100 jaar Verkeerspolitie maakte ik Edwin Tamboer van de Dienst Verkeer, deelgenoot van dit, in mijn beleving toch wel lastige verzoek. Lastig in mijn beleving.
Edwin regelde binnen een week de realisatie van het verzoek, met een Audi A 6 en bemanning uit de huidige tijd.
De historische voertuigen werden bekeken op hun conditie en haalbaarheid. Niet rijden maar laten transporteren, kost menige duit en dan moet je ook nog de chauffeur in de gelederen opnemen tijdens het verblijf. Enthousiast bood Jos van de dienst transport aan die taak op zich te willen nemen. Alleen een vervoersmogelijkheid op zich wilde geen enkele firma doen.
Dan maar kiezen voor zelf in het vervoer te voorzien.
Ja, een twee daagse deelname,een dag voor de scholieren en een dag voor de burgerij. Onderbrengen en verzorging op de École.
Dat werd elk jaar gedaan maar dit keer een bijzondere omdat de omliggende landen hunaanwezigheid met voertuigen ook hadden toegezegd.
Uiteindelijk naderde de geplande datum 30 september en 1 oktober, met een dag er voor en een dag erna voor de reis.
Op donderdag 29 september ving de reis vanaf de Veilingweg plaats. In colonne met de Audi A6, de Volvo Amazon, de VW van Zuid Holland-Zuid, ( de Tieleman uitvoering ) en de C10, was de moeite van het aanschouwen waard.
Iedereen, Evert, Martijn, Jan, Klaas, Theo, José en ik haddener zin in.
Via de geplande route, vanwege de toelating om gewapend op een anders grondgebied te rijden, met politievoertuigen, gingen we bepakt en gezakt via België naar Frankrijk.
Bij Brussel zou de Belgische delegatie zich bij ons voegen en zou de reis gezamenlijk worden voortgezet.
Bij Brussel bleek de Belgische delegatie uit één voertuig, een VW Transporter T 3 in Belgische politie uitvoering te bestaan.
Lengte is lastig, dus dat kwam goed uit.
De C 10 rijdt alleen op LPG en de Volvo Amazon op LPG en benzine.
LPG heet op de route GPL. De letters zijn het zelfde maar de volgorde is anders. Dat geld ook voor de verkrijgbaarheid bij de geëigende tankstations.
Zoeken kost tijd maar met de huidige techniek en de Verkeerspolitie als Roadmanager, kom je ver.Bovendien spreekt Martijn vloeiend Frans en Evert weet ook zijn woordje te doen. Samen met ons vakantie Frans konden we goed uit de voeten.
De techniek bij de pompen is niet gelijk, België en Frankrijk vragen verschillende aangepaste vulnippels. Aan de nippels lag het niet, want die hadden we, maar de aansluiting van de pomp paste niet altijd. Bij de pomp die we vonden lekte het vloeibare gas langs de vulopening. De druk vanuit het station is niet groot genoeg om een 120 liter tank te vullen. Vol is vol… nou ja… en verder op weg.
Eten vraagt tijd, geeft rust maar de tijdsduur langer. Om 19.30 uur kwamen we op de École in Oissel 15 km. voorbij Rouen.
De École bleek een kazerne achtig karakter te hebben.
We werden verwelkomt kregen informatie, opstellen op de exercitieplaats, dekens, lakens en een info map en werden naar onze kamertjes gebracht. José als enige dame werd door een galante collega van haar koffer bevrijd.
De kamers bleken sober maar beter als in mijn diensttijd, bij de Cavalerie, in 1962, waar ik nog op een strozak sliep. De mannen per twee, op één kamer en José separé. Eigen douche en wasruimte die kennelijk eerder door meerdere leerlingen waren gebruikt.
We gingen naar de gemeenschappelijke eetzaal waar zoals gebruikelijk langs rekken met Franse voedingsmiddelen, die op een tablet konden worden geplaatst. Entree, Diner en Dessert, fruit… naar behoefte, wateren in overvloed.
Bij de warme uitgifte werd het aangeboden bord gevuld via een pollepel waar onze cateraar ongeveer vier personen mee bediend. Een soort Bulgur met als keuze Vlees of Vis of beiden. De saus overgieting, deed mij aan 1962 denken en zal je niet op enige afbeelding terug vinden. Dessert in verschillende smaken, ook met punten gebak die wij eerder bij de koffie of een andere versnapering zouden nuttigen. Trek maakt veel goed.
Bedje opmaken, bagage gereed zetten voor gebruik en bijbabbelen in de gesloten bar.
Bonne Nuit..
Vrijdag 07.00 uur ontbijt. 08.00 uur briefing. 10 00 uur opgesteld voor de aanvang. We zijn welwat gewend.
Er waren collega leerlingen volledig geüniformeerd te over, hekken en tenten ter beschikking. We kregen een aangewezen plek. Daar we alles zelf in de uitmonstering van de Eenheid Rotterdam hebben, werd het door ons aangepast.
Tevens bleek, dat de stands van de Police Nationale met vele aspecten waren uitgerust. De andere deelnemers, Frankrijk, Duitsland Luxemburg, beschikten niet over historische voertuigen. De Franse werden door burger liefhebbers aangevoerd, waarbij het historische karakter wel degelijk aanwezig was.
Ook een aantal Amerikaanse auto’s en motoren. Ik vindt het neppers, maar wie ben ik…… Ze maken altijd veel motorisch en signaal lawaai in allerlei decibellen, ook in dit geval. Beter vroeg beginnen dan te laat en langdurig doorgaan is hun devies..
De andere deelnemende Naties hadden wel recente voertuigen aanwezig, die in kwaliteit en gebruik, toch anders waren als onze Audi A 6, en hadden Evert en Martijn veel aan te horen en te tonen.
We waren op tijd gereed met een uitstalling om van te genieten. Klein politie paardje en motorfietsje voor de kinderenkleurplaten en snuisterijen om onze aanwezigheid te herinneren.
Wat is klein, als de eerste dag veel collega leerlingen en leerlingen van middelbare scholen op het paardje en motortje plaats namen voor een fotomoment. Alle groepen begeleid door collega leerlingen in uniform.
Veel demo’s met voertuigen, honden, paarden en aanhoudingen druk bezocht door de leerlingen.
Dat deed mij denken aan ”vroeger” toen dat in Rotterdam met het zelfde elan werd gedaan door ONZE Politie…
Om 11.00 uur, bezocht ons een delegatie bestaande uit de Prefect van de regio, de Maire en de Schooldirectie met hun gevolg. Hierbij bleek dat de plaatsvervangend hoofd van de school de koffer van José had gedragen. Iedereen weet ongeveer hoeveel zo’n koffer weegt. Ze bedankten ons voor de aanwezigheid en bewonderden onze prestentatie en spraken hun dank uit aan de Eenheidsleiding voor het scheppen van de mogelijkheid. Met z’n allen op de foto werd door fotografen vastgelegd. `
We werden uitgenodigd om op 19.00 uur, aanwezig te zijn in de bar voor een glas en hapjes.
Goed verzorgde lunch in het docenten gedeelte, was wel enig verschil met de leerlingen….
Om 17.00 uur einde van de presentatie. Drukke dag.
Einde voor de organisatie, maar bij ons gebouw stond een aantal Motorrijders van de Police National, waar we niet zo maar aan voorbij konden gaan. Hoewel we geen motoren bij ons hadden werden de verschillen doorgesproken bewonderd en beoordeeld.
Nog haasten voor de “borrel”. Tijdens de bijeenkomst werden we naar voren groepen en voor het front der aanwezigen geprezen voor onze aanwezigheid en inzet. Er werd ons een herinneringspenning overhandigd en wij pleegden het zelfde gebaar met een penning meegegeven namens onze Eenheidsleiding. Applaus….. Drinken in alle soorten en onbeperkte hapjes vielen ons ten deel, zodat we de maaltijd bijna vergaten. Die is over het algemeen later dan bij ons dus dat kwam goed uit.
Inmiddels hadden we geleerd hoe de inhoud van de pollepel niet geheel op ons bord terecht kwam. Na de maaltijd namen we plaats in een gezellige hoek van de bar en genoten nog volop van drankjes en de aangeboden hapjes. Terwijl de meesten reeds waren vertrokken. De verhalen van vroeger gingen over het tafeltje van nu.
4100 bezoekers maakten de dag lang en vermoeiend. Het diner waren we inmiddels gewend, maar de bar was na afloop gesloten. Het was de eerste dag van de pensionering van José zij had in gebak voorzien voor de avond. Geen wijn of anders, geen polonaise. Dat werd improviseren, maar dat was voor het team geen probleem. Er kwam koffie van verre en bestek uit de eetzaal. In een school die het weekend inging…Leeg.
Martijn kreeg de Televisie aan de praat. Op het scherm, een aflevering van Colombo…. Een replica van zijn auto stond op de exercitieplaats, toeval? Het maakt ons niet uit.
Op zondag vroeg in de druilerige regen terug. Men rook de stal en na een vluchtige lunch met beter weer naar Nederland.
Gas…. Niet op de plank maar in de tank van de C 10. Haastige spoed is zelden goed en bij het passeren van elke tank mogelijkheid, lied José dat duidelijk weten.
We zullen doorgaan zong Herman van Veen ooit en zo geschiedde. In Nederland bij Breda, was het tijd en werd de tank gevuld. José rekende opgelucht af.
De Volvo Amazon echter zong een ander lied… “We gaan nog niet naar huis….” en de dynamo gaf de geest.
José die gedurende jaren allerlei diensten vanuit de Meldkamer had gedirigeerd, wist ook onze takeldienst onze richting uit te praten en met z’n allen terug naar Rotterdam.
Ervaring rijker, de uitnodiging voor 2023 was er al. Andere voertuigen en uitrusting….. Corona gooide roet in het eten, helaas….
Volgend jaar met een motordemo opgezet door Theo, die dit met twee vingers in zijn neus kan.
Nu nog de motorfietsen …..
Bram Verhoeff.